Blogs

Een verandering kun je terugdraaien, een inzicht niet. Dus waar moet je verandering borgen? Juist, tussen de oren en in de harten. In de praktijk blijkt dat daarbij heel wat kwartjes moeten vallen. Steeds loop je toch weer op tegen de grenzen van je paradigma. Om zo'n grens te kunnen verleggen heb je heel erg hard je rechterhersenhelft nodig. Daar waar je voorstellingsvermogen zit, je vermogen om met complexiteit om te gaan, je vermogen tot veranderen.

Wie nog beter wil begrijpen waarom Rijnlands zo relevant is, kome op 8 december naar De Bilt voor het congres 'Nieuwe tijden, anders organiseren'. Een dag onder begeleiding van Jaap Peters, Harold Janssen en Mathieu Weggeman, waar je kennismaakt met de principes van Rijnlands organiseren, wat de verschillen zijn tussen de Anglo-Amerikaanse en Rijnlandse manier van werken en organiseren, en waar je handvatten krijgt voor het initiëren en faciliteren van deze verandering in jouw organisatie.

Eveneens boordevol inspiratie is de vrijwel gelijknamige collegereeks 'Nieuwe tijden, anders, Rijnlands, organiseren' in Noord-Holland. Een collegereeks die stichting Flore organiseert in samenwerking met DeLimes, speciaal voor mensen in het onderwijs. Hoe bied je kinderen de mogelijkheid zich heuse toegang te verschaffen tot een plek in de wereld? Hoe maken we de transitie van be-leren naar leren? In ieder geval door het onderwijs de oorspronkelijke betekenis van het woordje school (Griekse `σχολή`), terug te geven.

Letterlijk grensverleggend zijn onze studiereizen. Om de kunst af te kijken. Maar misschien nog wel meer om in de spiegel naar jezelf te kijken. Daar zorgt de deskundige begeleiding wel voor. In oktober waren we in het Baskische, coöperatieve bolwerk Mondragón. In 1956 wilde de priester José Maria Arizmendiarietta zijn gemeenschap uit de armoede en ellende veroorzaakt door de Spaanse Burgeroorlog trekken en stichtte een kleine technische school. Uit deze school vloeide in 1955 Talleres Ulgor voort, het allereerste coöperatieve bedrijfje van het dorp.

Intussen is het zaak om zoveel mogelijk de veranderaar in je collega’s wakker te kussen. Het nieuwe boekje van Harold Janssen, De Snuffelmuis, past uitstekend in de zak en onder de boom. En kost 9,95 euro. Het is eens een ander boekje over ‘veranderen’. Namelijk, een verhaal over hoe het écht werkt. Harold Janssen bracht de metafoor van de snuffelmuizen al een aantal jaren geleden in stelling in zijn workshops. Telkens deed het vele kwartjes vallen. Vervolgens veranderde de snuffelmuis in een aantal blogposts en nu dan in een handzaam boekje.

Deel 5 draagt de titel ‘Dorp in bedrijf. Hoe een werkgemeenschap oude waarden in een eigentijdse jas steekt.’ Ton Baaijens en Anneke Bode verhalen over een initiatief van maatschappelijk ondernemers in het dorpje Leur, vlakbij Wijchen. Lokaal ondernemerschap staat centraal als sleutel tot leefbaarheid en participatie. Onder het motto ‘niet lullen maar poetsen’ zet de stichting Dorp in Bedrijf kleinschalige bedrijvigheid in gang. Burgers, bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties en overheden worden uitgenodigd om aan te sluiten.

De Twitter hashtag #HNW staat eigenlijk voor Het Normale Werken. Anders gezegd: Het Nieuwe Werken lukt alleen met Het Nieuwe Organiseren, pardon, Het Normale Organiseren. Wie weer wil weten wat dat ook alweer was, doet er goed aan zich een week lang onder te dompelen in de Rijnlandweek.

Zoals we gister ook al schreven, er is wat aan de hand in Nederland en elders in de Westerse wereld. Noem het ‘economisme’, ‘rendementsdenken’ of 'amoraliteit'. Het gaat erom dat ieder aspect van ons leven teruggebracht lijkt te worden tot een rekensom. Maar genoeg is genoeg. Er zijn grenzen aan het beschouwen van onze samenleving als een business case. Niet voor niets staan er overal in Nederland burgers en vakmensen op om hun waardigheid en beroepseer terug te eisen.

Er is wat aan de hand in Nederland en elders in de Westerse wereld. Noem het 'economisme', zoals de (nu nog) zeer uitgesproken Groenlinks-leider Jesse Klaver. Of 'rendementsdenken' zoals de studenten die dit voorjaar het Maagdenhuis bezetten. Of 'amoraliteit' zoals Joris Luyendijk. Het gaat erom dat ieder aspect van ons leven teruggebracht lijkt te worden tot een business case, een rekensom. Waarbij de moraal of wat je vindt, steeds minder belangrijk wordt. Getuige onze premier die ouderen die zorg nodig hebben 'afnemers van zorgproducten' noemt.